Skrzywienia boczne, rotacje miednicy i kręgosłupa, koślawość i płaskostopie, krótsza I dłuższa noga, zaburzenia biomechaniki chodu i starta podeszwa butów. Czy stosowanie wkładek, butów ortopedycznych i gorsetów jest rozwiązaniem? Niestety nie. Są one nieskuteczne w przypadkach, w których mamy do czynienia z zaburzeniem toniczności mięśniowej (większość przypadków).

Ich skuteczność zwiększa się przy wadach ekspresji genów odpowiadających za wzrost kości – wtedy podejście mechanistyczne może przynieść dodatkowe pozytywne, wspierające rezultaty (poprzez oddziaływanie piezoelektryczne na kości modelując ich wzrost). Trzeba jednak pamiętać, że każda mechanistyczna interwencja polegająca na kompresji i długotrwałym usztywnieniu powoduje jeszcze większe zaburzenia tonusu mięśniowego (ekspresji mechanoreceptorów) i zanik tych mięśni (jak podczas noszenia gipsu). Tego typu zaburzenia postawy mogą mieć wiele źródeł – skręcenie stawu, naderwania tkanek, złamania kończyn dolnych, upadki i uderzenia w wieku wczesnodziecięcym, dysfunkcje organowe (strukturalne i funkcjonalne, niekiedy bez objawów biochemicznych), oparzenia czy adaptacyjne zaburzenia ekspresji poszczególnych genów odpowiadających za ekspresję włókien mięśniowych danych obszarów ciała (epigenetyka). I jakkolwiek te pierwsze przypadki są dość banalne i szybkie do skorygowania, tak zaburzenia ekspresji genów są sprawą bardziej skomplikowaną wymagającej dłuższego systematycznego bodźcowania.

Co to znaczy?

Do zaburzeń ekspresji genów dochodzi poprzez wystawienie organizmu na przewlekłe działające bodźce zewnętrzne i wewnętrzne. Reakcje na te bodźce tworzą swego rodzaju adaptacyjne systemy reakcji – organizm uczy się jak poradzić sobie z dana sytuacją. Te programy są później przekazywany kolejnym pokoleniom, dzięki czemu nasze dzieci mają zwiększone i przyspieszone szanse na wystąpienie danej dysfunkcji czy schorzenia na które pracowaliśmy pokoleniami (mówiąc o zaburzeniach wrodzonych, gdzie organizm nie miał jeszcze szansy sam wytworzyć tych mechanizmów przez zbyt krótkie życie). I tak możemy zauważyć dziedzicząc cechy po danym rodzicu, że dziedziczymy też często jego postawę ciała. Tata miał koślawość prawej stopy i okazuje się, że syn ma dokładnie tak samo, gdzie oboje kończą na stole chirurgicznym. Mama ma wdowi garb i córka emocjonalnie do niej podobna ma dokładnie tak samo, obie też maja iedoczynność tarczycy (splot szyjny nerwu błędnego).

Wraz z tym dziedziczymy tez podstawowe dominujące cechy reakcji emocjonalnych poprzez które w oparciu o sprzężenie zwrotne na nowo bodźcujemy receptory nerwowe i geny. Geny odczytują informacje chemiczne, elektrochemiczne, magnetyczne czy elektromagnetyczne. Dzięki tej wiedzy zostały stworzone min. Wszelkie preparaty genetyczne, w tym szczepionki na COVID-19. Wykorzystując magnetofekcję stało się możliwe „wszczepianie” informacji w celu stworzenia nowego rodzaju ekspresji i produkcji konkretnego białka – w tym wypadku koronawirusowego białka kolca. Nie będę się rozwijał w tym momencie jakie mogą być onsekwencje takiej eksperymentalnej zabawy bez wzięcia pod uwagę mechanizmów sprzężonych, ludzie przekonają się o tym w najbliższym czasie – wróćmy więc do zaburzeń postawy ciała 🙂 Geny i receptory nerwowe poddane ekspresji w sposób chemiczny (żywienie, jakość powietrza) powodują konkretną odpowiedz obszarów bodźcowanych daną substancją.

W ten sposób aktywują się systemy szybkiego reagowania w autonomicznym układzie nerwowym – im częściej i mocniej są bodźcowane tym bardziej program się wkodowuje w DNA (adaptacja i ewolucja gatunkowa). Kolejno dochodzi też do bodźcowania emocjonalnego, które składa się z informacji chemicznych, elektrochemicznych i elektromagnetycznych. Te informacje są przekazywane do genów znów w oparciu o sprzężenie zwrotne. Długotrwałe, obszarowe działanie przekaźników powoduje zmiany w ekspresji danego rejony ciała. Tak jak w przypadku bodźcowania chemicznego jedzenie możemy zmieniać ekspresję narządów trawiennych, tak samo dzieje się z emocjami i obwodowym układem nerwowym (tonus mięśniowy, ale też narządy, elektromagnetyczne połączenie komórkowe i nerw błędny).

Jak odwracać ten proces w procesie terapii?

Robić dokładnie to samo – ale odwrotnie w myśl zasady czym się strułeś, tym się lecz. Jeżeli człowiek ma zaburzony obszar splotu słonecznego i obniżoną jego ekspresję objawiającą się wycofaniem społecznym, wyalienowaniem, brakiem kontaktów społecznych, niechęcią do rozwijania swojej pozycji społecznej – to skupiamy się na rozwijaniu tych cech poddając daną osobę konkretnym bodźcom np. behawioralno-poznawczym. Dodatkowo wpływamy w sposób manualny na ekspresję piezoreceptorów tkanek miękkich i kości powodując zmiany w tonusie mięśniowym i wpływając na zmiany przebudowy kośćca (tak jak w przypadku gorsetowania, ale bez niepożądanego skutku zaburzającego napięcie mięśniowe). Kolejny dodajemy ruch, ćwiczenia w celu podtrzymywania przywracanej systematycznie ekspresji min. Mechanoreceptorów. Dlaczego ta różnica jest tak ważna? Ponieważ to właśnie mięśnie odpowiadają za późniejsze bodźcowanie kości do wzrostu w odpowiednim kierunku. To napięcie tkankowe + grawitacja wpływają na mechanizmy piezoreceptywne kości pobudzając je do zmian strukturalnych (dlatego astronauci mają szybko problemy z osteoporozą, brak bodźca obciążającego kości).

Znów przydługi post – ale mam nadzieje, że zrozumiały 🙂

Czy jest możliwa poprawa skrzywienia kręgosłupa? (nie mówimy o przypadkach rzędu 100 stopni, gdzie konieczna jest operacja).

Tak, będę opisywał takie studium przypadku za jakiś czas 🙂

Miłego dzionka ❤️🧠
Mat